Znaczniki laserowe – lasery liniowe – są stosowane między innymi w przemyśle drzewnym już od wielu lat, pozwalając znacznie zmniejszyć ilość odpadów przy obróbce drewna. Początkowo były to lasery gazowe o znacznych wymiarach, bardzo wrażliwe na zmiany napięcia w sieci zasilającej i wymagające stosowania stabilizatorów napięcia. Sytuacja uległa poprawie po wprowadzeniu laserów diodowych o większych mocach, odpornych na zmiany napięcia zasilającego, a do tego o znacznie mniejszych wymiarach. Lasery diodowe ułatwiały oprzyrządowanie maszyn do obróbki drewna ze względu na swoje niewielkie wymiary i odporne obudowy, czasem nawet klasy IP67. Łączyła je jednak z poprzednikami jedna istotna cecha – dawały światło czerwone.
Linia czerwona wyznaczana przez znaczniki laserowe (o długości fali światła najczęściej ok. 635 nm) jest dobrze widzialna przez pracowników tam, gdzie są dobre warunki oświetleniowe – nie jest zbyt jasno, nad maszyną nie ma świetlika, maszyna znajduje się w pomieszczeniu. Bardzo często jednak bywa, że lasery o świetle czerwonym nie wystarczają, a ich zakup może być nietrafionym wydatkiem. Podnoszenie mocy lasera nie musi spowodować poprawy tej sytuacji. Najlepszym rozwiązaniem staje się wtedy zastosowanie lasera dającego zielone światło. Spowodowane to jest pięciokrotnie większą czułością ludzkiego oka na ten kolor światła (długość fali np. 520 nm), zapewniając doskonałą widoczność wyświetlanych linii. Na rysunku 1 pokazano wyraźną różnicę w jakości linii znaczników zielonego i czerwonego.
Wyznaczanie dobrze widzialnych linii kierunkowych, np. linii cięcia, pomagających w optymalnym podawaniu materiału do maszyny przez pracownika, centrowaniu itp. znacznie zależy od jakości linii, w tym jej grubości. Tym samym zawsze celowe jest rozważanie wyboru laserów, które pozwalają na regulację ostrości linii. Na rysunku 2 pokazano wymiary takiego nowoczesnego lasera dającego zielone światło
(jm)
