Tempo, w jakim piły ulegają stępieniu zależy od wielu czynników, między innymi od rodzaju obrabianego materiału. Na przykład przy cięciu płyt i sklejek proces ten nastąpi szybciej niż przy obróbce drewna litego, co wynika z faktu, że produkty drewnopochodne zawierają kleje oraz różne zanieczyszczenia. Ważne są też parametry cięcia, takie jak zachowanie odpowiedniej prędkości obrotowej piły czy zastosowane prędkości posuwu. Użytkownik powinien też przestrzegać wszystkich zaleceń producentów pił, ponieważ po przekroczeniu pewnego progu stępienia bardzo szybko następuje ich dalsze zużycie, bo wzrastają obciążenia występujące w procesie cięcia.
Precyzyjne ostrzenie
Umiejętne posługiwanie się piłami spowoduje, że będą pracowały długo i sprawnie. Nie można ciąć materiału zużytą piłą, dlatego należy wypracować umiejętność dostrzegania wszystkich sygnałów informujących o tym, że czas ją naostrzyć. Jakie to sygnały?
„Jest kilka objawów zużycia piły. Przede wszystkim są to: wzmożony hałas podczas cięcia, możliwy spadek obrotów wrzeciona, rosnący pobór mocy, a także przegrzewanie piły. Można przy tym zaobserwować gorszą jakość powierzchni i krawędzi ciętego materiału, a sama piła ma tendencję do odchylania się na boki” – mówi Maciej Borkowski z firmy Boran.
Aby nie dopuścić do występowania takich zjawisk, należy systematycznie ostrzyć piły, zapobiegając tym samym nadmiernemu ich stępieniu. Piłę widiową uważa się za stępioną, jeżeli zaokrąglenia ostrzy przekraczają promień od 0,1 mm.
Zachowanie prawidłowej geometrii ostrza zęba
Firma Boran produkuje ostrzarki do pił tarczowych o nazwie SOPW-150 z mikroruchem w II fazie, który umożliwia zachowanie prawidłowej geometrii ostrza zęba.
Rozwiązanie to polega na tym, że ściernica w pierwszej fazie wprowadzana jest w pewnej odległości od zęba, a następnie jest do niego dosuwana. Zapobiega to zeszlifowaniu końca ostrza zęba oraz w znacznym stopniu oszczędza ściernicę, chroniąc ją przed zaokrągleniem krawędzi nasypu ścierniwa.
„Ostrzarka SOPW-150, którą produkuje nasza firma, ostrzy piły tarczowe metodą na sucho. Zastosowana w niej ściernica ma nasyp ścierniwa dostosowany do tej metody ostrzenia, a konstrukcja mimo swej prostoty sprawia, że ostrzarka jest bardzo funkcjonalna. Można na niej ostrzyć piły o średnicy od 80 do 630 mm (opcjonalnie również większe) oraz wszystkie kształty zębów występujących w piłach tarczowych: proste, na przemian skośne i trapezowe. Dużą jej zaletą jest również to, że ostrzy ona zarówno kąty natarcia, jak i przyłożenia” – podsumowuje Maciej Borkowski.
Rys. Boran
-
- Piłę widiową uważa się za stępioną, jeżeli zaokrąglenia ostrzy przekraczają promień od 0,1 mm
-
- Szlifowanie ostrza: a. powierzchni natarcia, b. powierzchni natarcia i przyłożenia. W przypadku szlifowania tylko powierzchni natarcia warstwa zeszlifowana musi mieć grubość L1 (rys. 2a), natomiast w przypadku ostrzenia w jednym cyklu zarówno powierzchni przyłożenia, jak i natarcia (rys. 2b) zeszlifowane warstwy są znacznie mniejsze i pozwalają na wykonanie większej ilości ostrzeń
-
- Pierwsza faza ostrzenia, czyli przysunięcie ściernicy do zęba do pewnej odległości.
-
- Mikroruch II faza – dosunięcie ściernicy do powierzchni zęba, po którym następuje właściwe ostrzenie. P-Z – ruch posuwisto-zwrotny wykonywany podczas ostrzenia.
