Sklejane krawędzie jak odlewane!

Każdy chciałby to mieć, niewielu to potrafi. Mowa o sklejaniu krawędzi bez widocznej spoiny klejowej. W przeszłości było to możliwe w ograniczonym zakresie, tylko z prawie nieprzezroczystymi barwnymi klejami topliwymi, ale teraz istnieje technologia, która umożliwia osiągnięcie tego stosunkowo łatwo.

W dzisiejszych czasach, w skali przemysłowej na całym świecie stosuje się do sklejania krawędzi kleje topliwe. Przy tym konsekwentnie korzysta się z szybkiego tworzenia struktury wytrzymałościowej w krótkiej fazie schładzania. Tylko tak można osiągnąć ekonomiczny poziom produktywności, względnie wysokie prędkości posuwu. Dokładnie w tym miejscu jest granica dla uzyskania niewidocznej spoiny. Kiedy klej topliwy stwardnieje, to nie można go już prasować optymalnie, stosując zwykle używanej metody.

Nanoszenie kleju topliwego na materiały, które mają być łączone, a także samo łączenie musi następować przy odpowiednio wysokich temperaturach. Z jednej strony jest to konieczne do optymalnego zraszania materiału, z drugiej do jak najbardziej możliwego zamknięcia się spoiny.

Zakres zmiękczania danego kleju topliwego odgrywa przy tym istotną rolę, nie tylko z powodu pożądanych wysokich odporności cieplnych. Zwykle klasyczną metodą jest jego nanoszenie na płytę nośną, z reguły w wystarczająco wysokich temperaturach i w optymalnych warunkach zraszania. Jeśli jednak w dalszym ciągu procesu dochodzi do tego przyklejanie obrzeża, to temperatury kontaktowe nie są już tutaj optymalne. Wiadomo, że klej schładza się szybko, zarówno jeśli to jest wymagane, jak i nie. Wszystko jedno, czy np. jest nanoszony EVA – klej topliwy na bazie etyleno-octanu winylu albo polioelfinowy topliwy klej o temperaturze 200oC na płytę nośną, to zraszanie obrzeża nie jest już z reguły optymalne w następnym „chłodniejszym etapie”. Nacisk na już mniej albo bardziej stały topliwy klej w strefie ciśnienia też nie jest już optymalny. Tylko uzupełniająco wspomina się, że reaktywne poliuretany dobrze radzą sobie z tym procesem technologicznym i z nimi uzyskuje się najlepsze wyniki – prawie niewidoczne spoiny. Ale poliuretany wymagają chronionych przed wilgocią jednostek topliwych i aplikacyjnych. Nie każdy użytkownik jest na to gotowy. Potrzebna jest więc alternatywa. Idealnie do tego są wymienione na początku i łatwe w obróbce termoplastyczne kleje topliwe.

Reasumując, idealny proces sklejania odbywa się na wszystkich etapach przy wystarczająco wysokich temperaturach, takich, że zraszanie i nacisk są znacznie lepsze niż w przedstawionej metodzie klasycznej. Tylko wtedy można myśleć o wysokich wartościach wytrzymałości i niewidocznej spoinie. Możliwą do zastosowania, prostą koncepcją jest nanoszenie topliwego kleju nie na płytę nośną, lecz na obrzeże. Ta metoda jest znana od dawna. Proces taki należy przeprowadzić na osobnym urządzeniu, przy którym koszty instalacyjne są znacznie niższe niż na zaawansowanych pod względem technicznym zmodernizowanych maszynach do klejenia krawędzi albo liniach obrabiarkowych. Zaletą jest tu także to, że proces może być sprzężony miejscowo i czasowo nie tylko u użytkownika, ale także u poddostawcy.

Do optymalnego przygotowania kleju topliwego do klejenia nie nadają się również stare, znane agregaty gorącego powietrza, a także promienniki IR. Tutaj podgrzanie następuje za daleko od miejsca łączenia.

Jest jednak znakomita alternatywa na te problemy, technika laserowa, która przez celne prowadzenie wiązki w punkcie złączenia rozgrzewa topliwy klej do optymalnej temperatury łączenia. Czy więc problem, jakim jest osiągnięcie „niewidocznej spoiny” klejami topliwymi, został rozwiązany? Niezupełnie. Zwykle stosowanych klejów topliwych nie można wystarczająco rozgrzać za pomocą tej techniki. Jednak wynalazcom i technikom z firmy Klebchemie udało się po szeregu prób tak sformułować receptury klejów topliwych, że reagują one idealnie na wiązkę laserową i przechodzą w stan płynny tam, gdzie jest taka potrzeba. Dopiero teraz „niewidoczna spoina” została osiągnięta przy użyciu klejów topliwych!

Znaczącym efektem dodatkowym, który otrzymuje użytkownik przy stosowaniu produktów pod nazwą Kleiberit Lasermelt® 786, względnie Kleiberit Lasermelt® 787, jest możliwość, w zależności od materiału krawędzi, osiągnięcia stanów cieplnych o temperaturze 140oC lub nawet więcej. Do tej pory znane to było użytkownikom tylko przy reaktywnych systemach klejenia.

Dostępna na rynku jest technologia maszyn, są także dostępne dostosowane do niej i łatwo przetwarzane kleje topliwe firmy Klebchemie. Historię sklejania krawędzi można teraz napisać na nowo.

.

Zakres odległości Promień: Km

0
Kategorie
ładowanie…

Dojazd

Wskazówki dojazdu

Pokaż dystans w

Użyj mojej lokalizacji, aby znaleźć najbliższego dostawcę usług